Leven en werken in Shanghai

Na heel wat weken neem ik vandaag de tijd om weer een berichtje te schrijven. In het weekend, wanneer ik de tijd heb om een weblog te schrijven, zijn er altijd wel dingen die gedaan moeten worden en daarnaast ben ik in het weekend het liefst zo veel mogelijk buiten. Het voorjaar is in volle gang hier in Shanghai, de parken beginnen nu echt mooi te worden.

Op het werk is het nog steeds erg leuk, het is nu een drukke tijd op het consulaat. Morgenavond week komt er een delegatie van het Ministerie van Volksgezondheid en we zitten ook nog eens midden in de voorbereidingen voor de Dutch Days. De belangrijkste activiteit van Dutch Days is in het weekend van 12 en 13 april, in een park dat een soort Keukenhof van Shanghai is, daar zullen in april heel veel tulpen bloeien.

Met de voorbereiding van deze dingen ben ik de afgelopen zes weken veel bezig geweest op het werk. Zo heb ik veel contact gehad met de sponsors voor de Dutch Days, meegeholpen met het regelen van het transport van de Nederlandse huisjes die we in het park en ik ben met drie collega’s een kijkje gaan nemen in het park om te bedenken waar we de verschillende onderdelen van het evenement gaan laten plaatsvinden. Voor de delegatie heb ik bijvoorbeeld de uitnodigingen opgesteld en de welkomstpakketten voorbereid. De delegatieleden verblijven in het luxe Peace Hotel op de Bund (de promenade van Shanghai). Dat hotel hebben we met een aantal collega’s bezocht om een idee te krijgen waar de verschillende onderdelen van het programma plaats zullen vinden, er is op woensdag namelijk een seminar die uit meerdere delen bestaat.

In het eerste weekend van maart ben ik een weekend naar Beijing geweest, toen had ik op vrijdag en maandag vrij genomen. Dat was een heel leuk uitstapje en vier leuke dagen met Ties. We hebben de campus van Beijing University bekeken, door parken gewandeld en een berg beklommen. Die dagen viel de vervuiling in Beijing gelukkig wel mee, het was toen koud maar wel mooi weer.

Behalve Beijing heb ik de laatste tijd ook Suzhou bezocht, dat was in het weekend van 15 en 16 maart. Op zondag ging ik helpen in een park iets buiten Suzhou, daar was een tulpenfestival dat mede georganiseerd was door het consulaat. Er waren nog geen bloeiende tulpen, maar wel veel Chinese dagjesmensen en een aantal Nederlandse bedrijven hadden in het park een kraampje. Ik hoefde alleen op zondag te helpen, maar ik was op zaterdag al met collega’s meegereisd. Zaterdag heb ik een deel van de stad bekeken en een mooi museum bezocht en in een park gezeten.

Zoals ‘gevreesd’ spreek ik hier nu meer Frans dan Chinees, maar ik heb wel via Couchsurfing een meisje ontmoet met wie ik nu twee keer heb afgesproken. Ook is er vorige week een nieuwe stagiaire op het consulaat gekomen, zij komt een maand lang twee dagen per week stagelopen om te helpen bij de Dutch Days. Afgelopen vrijdag zijn we na het werk samen gaan eten, dat was heel leuk. Ze is even oud als ik en we hebben aardig wat overeenkomsten. Haar Nederlands is echt heel goed, beter dan mijn Chinees. We spreken meestal Nederlands, maar vrijdag hebben we ook een hele tijd Chinees gepraat. Het is wel moeilijk om naast de dagelijkse gesprekken Chinees te oefenen. Karakters schrijven schiet er al helemaal bij in, dat is wel erg jammer, ik moet nog een manier vinden om dat weer op te pakken.

Er is de afgelopen zes weken uiteraard veel meer gebeurd dan wat ik hierboven heb opgeschreven. Dat betekent overigens niet dat ik me niet meer dagelijks verbaas over wat ik om me heen zie. Ik kan zo een hele lijst opnoemen met dingen waar ik niet gauw aan ga wennen of die ik gewoon heel bijzonder vind: de markt in de straat beneden, waar ze de gekste dingen verkopen zoals levende schildpadden op het droge en waar ze op straat vissen staan te ontschubben. Ook blijf ik me verbazen over de eeuwige rij van gemiddeld vijftien man voor de winkel waar ze een bepaald soort gestoomd broodje verkopen waar alle klanten twee of drie zakken vol van kopen. Dan heb je nog de waterschrijvers in de parken die op de meest wonderbaarlijke manieren karakters schrijven met water, het zoontje van de eigenaar van mijn favoriete noedeltent in de straat. En zo zijn er nog veel meer mensen, dingen en taferelen die me doen verbazen of glimlachen.

Eind februari heb ik voor 100kuai (12 euro) een tweedehands fiets gekocht, daar heb ik al heel veel plezier van gehad. Ik heb de bespaarde metrokosten er allang uitgefietst en bovendien veel meer gezien dan ik in de metro zal doen. In het weekend doe ik het liefst heel rustig aan en dan loop ik juist veel, ga ik wat lezen in een park en vaak eet ik dan een of twee keer samen met huisgenoten.

Ik ben het snoertje van mijn fotocamera vergeten, maar ik heb wel wat foto’s gemaakt met mijn telefoon, daar zal ik een paar leuke van uitkiezen en bij dit bericht plaatsen.

Nu ben ik al weer op een derde van mijn verblijf in China! Ik heb er wel vertrouwen dat het de komende maanden leuk zal blijven hier, bovendien komen er nog wat leuke weekendjes en reisjes met Ties aan, waarschijnlijk zal de tijd zelfs snel voorbijgaan.